Powódź Bieruń

Odbudowa domu - Zagrożenie powodziowe - Usuwanie szkód powodziowych

Pierwsze kroki

Jeżeli budynek jest bezpieczny można przystąpić do jego ratowania. Najważniejszym jest bowiem jak najszybsze odtworzenie możliwie dobrego stanu domu, tak aby zapobiec dalszym jego zniszczeniom. Niezależnie od tego czy budynek był ubezpieczony od skutków powodzi, czy nie, celowym jest zarejestrowanie szczegółów zniszczeń na fotografiach lub na video.

Zanim przystąpi się do prac konieczne jest odłączenie energii elektrycznej z zalanej części domu (jeżeli nie zrobiono tego wcześniej) i upewnienie się, że został zamknięty dopływ gazu. Ponadto należy dobrze przewietrzyć dom.

Przy usuwaniu szkód powodziowych należy działać według następującego planu:

  • zacząć od usunięcia całej wody, mułu, błota i innych osadów

  • wyrzucić wszystkie przedmioty, sprzęty oraz elementy wykończenia, jeśli uległy zanieczyszczeniu wodami ściekowymi

  • zmyć wszystkie skażone powierzchnie w budynku

Dopiero wtedy można przystąpić do dezynfekcji i wreszcie osuszania domu oraz rzeczy dających się uratować. Trzeba być przy tym przygotowanym na trudne decyzje - co zatrzymać, a co wyrzucić. Sprzęty, które uległy zanieczyszczeniu ściekami i takie, które były mokre przez długi okres czasu, trzeba zapakować w worki foliowe, zawiązać i wyrzucić w miejsce wskazane przez władze lokalne. Do prac powinno się przygotować odpowiednie rękawice i maski ochronne (na przykład takie, które używane są do prac ogrodniczych), wiadra, zbieracze wody na kiju, gumowe ściągaczki wody, ścierki oraz plastikowe torby na odpady. Do tego chlorek bielący (wapno chlorowane) lub dostępne w sklepach środki myjąco-dezynfekujące do odkażania domu. Do chlorku można dodać detergenty ułatwiające zmywanie, ale bez dodatku amoniaku, gdyż w połączeniu z chlorkiem tworzy toksyczny gaz. Potrzebne będą też przedłużacze elektryczne, latarki, pompy zatapialne wodne i szlamowe, wentylatory, termowentylatory i wszelkiego rodzaju nagrzewnice.

W większości budynków, które dobrze przetrzymały powódź podstawowym problemem jest woda. Zawilgociła ona nie tylko dobytek i elementy wykończenia, ale także konstrukcję budynku. Najgroźniejszym jest przy tym to, iż jest to woda brudna, z mułem i szlamem, w większym lub mniejszym stopniu skażona ściekami. Dlatego też do stojącej w domu wody powinno się dodać niewielką ilość chlorku. Należy też zdezynfekować powierzchnie domu i przedmioty tak szybko, jak to jest możliwe, aby powstrzymać procesy gnilne i rozwój szkodliwych mikroorganizmów.

Jeżeli dom jest podpiwniczony, to w pierwszej kolejności usuwamy wodę z piwnic. Jeżeli poziom wód gruntowych jest znacznie wyższy niż przed powodzią powinno się z odpompowywaniem piwnic poczekać, aż wody gruntowe opadną. W przeciwnym razie pompowanie spowoduje napływanie wciąż nowej wody i doprowadzi do zniszczenia struktury gruntu pod fundamentami, co w konsekwencji doprowadzi do znacznych osiadań fundamentów i może spowodować katastrofę budowlaną.

Po usunięciu wody z pomieszczeń należy przystąpić do usunięcia wody z przestrzeni zamkniętych, znajdujących się w ścianach i stropach. Usunięcie z nich wody będzie przeważnie bardzo trudne, ale jeśli tego się nie zrobi, wysychanie domu bardzo się przedłuży, a jednocześnie będą tam się rozwijały pleśń i grzyby.

Dotyczy to przede wszystkim ścian warstwowych, w których szczelina pomiędzy wewnętrzną ścianą nośną a zewnętrzną ścianą elewacyjną jest pusta (w domach dawniej budowanych) lub wypełniona izolacją termiczną (w domach nowszych). Sprawdzić, czy do szczeliny tej dostała się woda, można najłatwiej przez wykucie od zewnątrz otworów tuż nad wieńcem stropowym. Jeśli z otworów zacznie sączyć się lub wypływać woda, należy we wszystkich ścianach zewnętrznych w odstępach jednometrowych wykuć otwory. Dolne nad stropem piwnicy i górne, co najmniej 50 cm powyżej poziomu, do którego sięgała woda, a jeżeli był zalany cały parter, to nieco poniżej stropu nad parterem. Jeżeli ściany poniżej poziomu gruntu są również wykonane jako warstwowe, otwory należy wykuć w wewnętrznej ścianie nośnej, tuż nad poziomem posadzki. Najkorzystniejsza jest oczywiście sytuacja, gdy szczelina w ścianie jest pusta lub wypełniona styropianem. Stosunkowo łatwo uda się ją odwodnić i osuszyć. Można ją też odkazić poprzez wlanie od góry chlorku. W podobny sposób należy postępować z trzonami spalinowo-wentylacyjnymi wykonanymi zarówno z cegły pełnej jak i z pustaków do przewodów wentylacyjnych i dymowych. Najgorzej, gdy szczelina była wypełniona wełną mineralną lub materiałem sypkim, wtedy będą poważne kłopoty z jej odwodnieniem, odkażeniem i osuszeniem.

Jeżeli zalany był żelbetowy strop gęstożebrowy (np. typu Akerman, DZ3, Fert, Ceram, Teriva) lub prefabrykowany z płyt kanałowych, to wodę z wnętrza pustaków stropowych lub kanałów należy usunąć przez otwory, specjalnie w tym celu nawiercone od spodu stropu. W następnej kolejności należy usunąć z domu muł, błoto i inne osady zostawione przez powódź i przystąpić do usuwania wszystkich przedmiotów i materiałów, których nie można uratować. Przed tym należy czystą wodą z węża, najlepiej pod ciśnieniem, spłukać wszystkie przyklejone do ścian i mebli zanieczyszczenia, zbierając spływającą wodę.

Wielu rzeczy, które były zamoczone przez długi okres czasu, nie da się umyć, wyprać, zdezynfekować i szybko wysuszyć. Niestety trzeba je wyrzucić. Może to wydawać się rozwiązaniem drastycznym, ale jest to najmniej kosztowny i najmniej czasochłonny sposób ratowania domu przed rozwojem niebezpiecznej pleśni. Upłynie kilka dni, zanim mokre rzeczy wyschną, nawet jeżeli będzie słonecznie i sucho. W tym czasie mogą zapleśnieć i zgnić. Jak najszybciej należy usunąć te przedmioty, które stały przez długi czas w wodzie:

  • tapczany, wersalki, fotele i inne meble tapicerowane

  • materace, koce, kołdry i poduszki, pluszowe zabawki i dywany

  • czasopisma i książki

Ze ścian jak najszybciej należy zerwać wszystkie mokre okładziny (wszystkie rodzaje tapet i folie samoklejące, boazerie, płytki ceramiczne), a także tynki do wysokości około pół metra ponad poziom widocznego zawilgocenia. Ze ścian warstwowych wszelkie mokre i skażone izolacje termiczne, takie jak: wełnę mineralną, wełnę szklaną, zasypki z trocin z wapnem, włókna celulozowe. Zawilgocone będą bezwartościowe jako ocieplenie, a stworzą dogodne warunki do rozwoju pleśni i grzybów domowych.

Ze stropów drewnianych należy usunąć posadzki drewniane i z materiałów drewnopochodnych, łącznie z materiałem pod posadzką (np. ociepleniem). Koniecznie trzeba usunąć spod podłogi wszelkie zasypki (piasek, żużel, keramzyt). Należy je zastąpić nowymi. Legary podłogowe należy wysuszyć i trzykrotnie posmarować impregnatem chroniącym przed zagrzybieniem. Ze stropów betonowych trzeba usunąć posadzki z drewna lub płyt drewnopodobnych. Drewniane posadzki: deski, parkiety, mozaiki i ich podkłady z płyt pilśniowych zazwyczaj będą po powodzi spleśniałe i zagrzybione. Takie nie nadają się do użytku, więc należy je jak najszybciej wyrzucić. Podobnie należy postąpić z wykładzinami dywanowymi, wykładzinami rulonowymi z PCV na włókninie i tkaninie, a także z wykładzinami gumowymi i z korka. Należy też zerwać i wyrzucić listwy przypodłogowe.

Powtórnie można wykorzystać jedynie płytki ceramiczne mocowane na klej. Przedtem trzeba je skuć i oczyścić. Płytki i boazerie z twardego PCV można umyć, a miękkie wykładziny wymoczyć w roztworze chloraminy i wysuszyć. Dopiero po takich zabiegach można je ponownie ułożyć. Deski i parkiety w lepszym stanie należy szybko wyczyścić, zdezynfekować i osuszyć.

Uszkodzenie przewodów zasilających kocioł olejowy powoduje rozlanie się oleju opałowego, którego warstwa znajdzie się na powierzchni wody. Nawet wtedy, gdy się ją usunie, zostaną skażone ściany, z których będą się wydzielać szkodliwe dla ludzi opary. Stężone opary oleju opałowego w zamkniętej przestrzeni mogą stać się przyczyną pożaru.

Jeżeli dojdzie do takiej sytuacji, to należy przedsięwziąć następujące środki:

  • zgłosić ten fakt do najbliższej jednostki Straży Pożarnej, która odpompuje wodę z olejem opałowym

  • wietrzyć budynek, najlepiej za pomocą dużych wentylatorów, zanim ktokolwiek wejdzie do środka na dłużej niż 10 - 15 minut

  • jak najszybciej usunąć z budynku wszystkie przedmioty nasączone olejem, unikając bezpośredniego kontaktu skóry ze skażonymi przedmiotami

  • nie włączać żadnych pieców z wymuszonym obiegiem powietrza ani innych urządzeń z cyrkulacją powietrza, dopóki nie wywietrzy się dobrze budynku

  • wynająć wykwalifikowaną ekipę od usunięcia resztek oleju ze ścian i posadzki oraz innych powierzchni budynku

  • samodzielnie można oczyścić ściany wodą pod ciśnieniem z dodatkiem specjalnych środków do usuwania oleju

  • brudną wodę należy odprowadzić w miejsce wskazane przez Straż Pożarną

Podobnym oględzinom należy poddać elementy konstrukcyjne na parterze, piętrach i poddaszu.

Można stwierdzić, że mimo wszystko domy murowane są w lepszej sytuacji niż domy drewniane, szczególnie domy wykonane w technologii lekkiego szkieletu drewnianego. W nich trzeba praktycznie usunąć wszystko, co namokło: płyty suchego tynku, płyty wiórowe, wełnę mineralną. Pozostawić można jedynie konstrukcję drewnianą, którą trzeba będzie dokładnie odkazić, wysuszyć i ponownie zaimpregnować, o ile nie uległa zwichrowaniu. Biorąc pod uwagę czas i koszty jest to praktycznie niemożliwe. Zdemontować należy też wszystkie podsufitki, boazerie i lekkie ściany działowe, które zostały zmoczone lub nasiąkły wodą.

Zagrożenie powodziowe - Czyszczenie i odkażanie budynków

Wszystkie powierzchnie w zalanych przez powódź domach należy oczyścić i zdezynfekować. Inaczej na nich pojawi się pleśń. Należy przemyć lub przetrzeć roztworem chlorku wszystkie zmoczone powierzchnie domu (ściany, podłogi, sufity, schody i inne elementy konstrukcyjne).

Przy wykonywaniu tej pracy należy pamiętać, aby pomieszczenia były dokładnie przewietrzane "na przestrzał". Jeżeli skuteczne przewietrzanie pomieszczeń nie jest możliwe, to należy zrezygnować ze środków zawierających chlor, lub stosować je w ograniczonym zakresie i tylko używając masek ochronnych. Warto też przemyć powierzchnie, które nie zostały bezpośrednio zalane przez powódź, roztworem składającym się z jednej części wybielacza chlorkowego i czterech części zimnej lub letniej (nie gorącej) wody, zmieszanym z małą ilością detergentu nie zawierającego amoniaku.

Odkażanie

Do odkażania budynków zaleca się stosowanie następujących środków chemicznych:

  • podchloryn sodu

  • podchloryn sodu

  • chloramina (roztwór 3%)

  • wapno palone (roztwór 20%, tzw. mleko wapienne), stosowane do dezynfekcji piwnic, magazynów i innych obiektów inwentarskich

Wszystkie odkażone miejsca po 24 godzinach należy dokładnie zmyć ciepłą wodą.

Do mycia i odkażania domu potrzebne są różne środki chemiczne, które miesza się z wodą. Jeżeli nie można inaczej, wodę do mycia i odkażania pomieszczeń i sprzętów można wziąć ze studni zanim zostanie odkażona, ale trzeba tę wodę zagotować i dopiero wtedy używać. Taka woda nie nadaje się oczywiście do picia ani pojenia zwierząt. Nie należy stosować do uzdatniania wody do mycia domów i sporządzania roztworów do odkażania kryształków nadmanganianu potasu lub preparatu "Bielinki E", gdyż łączenie różnych preparatów dezynfekujących może prowadzić do zatruć chemikaliami.

Zagrożenie powodziowe - Odgrzybianie budynków

Grzyby są najgroźniejszymi szkodnikami. Pojawiają się tam, gdzie jest ciepło i wilgotno. Trzeba je jak najszybciej zwalczać. W domach zalanych przez powódź odgrzybianie może oznaczać remont części, a czasem nawet całego budynku. Na zawilgoconych lub zalanych ścianach mogą się także pojawić wykwity solne, powstające podczas wysychania muru, które wyglądem przypominają nalot pleśni. Są dwa sposoby na odróżnienie wykwitów solnych od grzybów:

  • należy zebrać nalot do naczynia i zalać go wodą; jeżeli się rozpuszcza to mamy do czynienia z wykwitem solnym, jeśli nie - to z grzybem

  • należy przetrzeć nalot niewielką ilością środka bielącego; jeżeli zmieni się kolor nalotu, najprawdopodobniej jest to pleśń

Grzyby domowe pojawiają się przede wszystkim na elementach drewnianych, pod podłogą pomieszczeń przyziemia niepodpiwniczonego, w niewentylowanych stropach drewnianych nad piwnicą, na boazerii, ościeżnicach, na więźbie dachowej, na słupach i belkach murów pruskich, a także w murach, betonie i tynkach. Trzeba także sprawdzać, czy grzyby nie pojawiają się w miejscach styku desek, pod oknami, pod okapem dachu, na podmurówce, podwalinach oraz we wszelkich szczelinach i pęknięciach.

Grzyby pleśniowe są groźniejsze, tworzą się szybciej niż grzyby domowe. Mogą pojawiać się właściwie wszędzie tam, gdzie grzyby domowe. Atakują drewno, tynki, mury, plastik, szkło, materiały organiczne (np. tkaniny, papier).

Podczas osuszania wilgotnego budynku trzeba sprawdzać styki drewna z murem lub gruntem, stropy w miejscach przejścia instalacji kanalizacyjnych, belki stropowe nad pomieszczeniami mokrymi, jak łazienki, pralnie i wilgotne piwnice, zwłaszcza w pobliżu ścian zewnętrznych.

Przy odgrzybianiu budynków należy przestrzegać następujących zasad:

  • koniecznie działać szybko, bo czas jest sprzymierzeńcem grzybów

  • pamiętać, że wszystkie preparaty do zwalczania grzybów są szkodliwe dla ludzi i zwierząt, dlatego koniecznie trzeba stosować się do wszystkich zaleceń podanych na opakowaniach tych preparatów i nie lekceważyć ostrzeżeń fachowców

  • podczas odgrzybiania budynku trzeba zachować dużą ostrożność

  • należy chronić oczy i skórę, zakładać odzież ochronną, rękawice, okulary, odpowiednią maskę ochronną na twarz; koniecznie trzeba chronić dzieci przed dostępem do środków grzybobójczych

  • odgrzybiane pomieszczenia trzeba koniecznie wietrzyć, jeśli to możliwe przy zastosowaniu wentylatorów mechanicznych

  • intensywne odkurzanie powoduje unoszenie się zarodników pleśni, które są tak małe, że przechodzą przez filtry zwykłego odkurzacza i mogą unosić się w powietrzu przez kilka godzin, a nawet dni; jeżeli trzeba, należy używać odkurzaczy centralnych lub odkurzaczy z filtrami wodnymi, które zmniejszają ryzyko rozsiewania zarodników pleśni

  • nie należy używać narzędzi ocynkowanych, ocynowanych oraz aluminiowych, ponieważ w kontakcie ze środkami grzybobójczymi mogą wydzielać szkodliwe substancje

  • należy skuć zagrzybione tynki około 1 metra poza miejsce porażone grzybem i osuszyć podłoże (na ile jest to możliwe)

  • trzeba zdrapać grzyby i naloty pleśni; należy pamiętać, że mogą być one także w spoinach ścian; trzeba wtedy usunąć spoiny na głębokości 2 - 3 cm; należy dokładnie obejrzeć wszelkie szczeliny, załamania ścian i jeśli trzeba, usunąć stamtąd rozwijające się grzyby

  • jeżeli to konieczne, można oczyszczać ściany przez piaskowanie, szlifowanie bądź struganie

  • zeskrobane naloty grzybów trzeba głęboko zakopać lub spalić, im dalej od zabudowań, tym lepiej

  • należy pamiętać, że do budynku, w którym użyte były środki grzybobójcze, można wprowadzić się ponownie wtedy, gdy zastosowane środki nie będą zagrażały zdrowiu ludzi i zwierząt, to znaczy po okresie tzw. karencji (zalecenia te podawane są na opakowaniach preparatów grzybobójczych)

Środki odgrzybiające przeznaczone są do odgrzybiania podłoży z różnych materiałów: drewna, cegły ceramicznej, wapienno-piaskowej, klinkierowej, tynków mineralnych oraz powłok malarskich. Preparaty można stosować na zewnątrz i wewnątrz budynków, trzeba jednak dokładnie sprawdzić w instrukcji, czy dany środek może być stosowany wewnątrz domu. Niektóre z nich mogą być szkodliwe dla ludzi i zwierząt nawet po wyschnięciu. Odpowiednio przygotowane podłoże należy pokryć środkiem odgrzybiającym w sposób opisany na opakowaniu. Najczęściej preparaty nakłada się na odgrzybianą powierzchnię pędzlem, smarując lub natryskując gotowy środek lub przygotowany roztwór. Czynności te najczęściej trzeba powtarzać 2 - 3 razy, co kilka godzin.

Zagrożenie powodziowe - Osuszanie budynków

Gdy z budynku usunięta już została woda oraz wszystkie mokre rzeczy, przedmioty i elementy wykończenia oraz przeprowadzono zabieg odkażania, można przystąpić do osuszania. Osuszanie budynku aż do stanu, w którym będzie zupełnie suchy, jest niestety procesem długotrwałym. Najlepsze, choć długotrwałe jest suszenie naturalne, czyli po prostu intensywne wietrzenie przy szeroko otwartych oknach i drzwiach. Niestety nie wszystkie pomieszczenia i miejsca dają się skutecznie przewietrzać, by wysychały w naturalny sposób, a ponadto nie zawsze sprzyja temu pogoda. Należy więc zastosować wentylację wymuszoną (wentylatory), by przyspieszyć proces suszenia, jeżeli na zewnątrz jest sucho i ciepło. Jeżeli jest chłodno, oprócz wentylatorów należy włączyć ogrzewanie.

Dodatkowe źródła ciepła, szczególnie wtedy, gdy nie działa ogrzewanie domowe, mogą przyspieszyć proces suszenia. Dobrym rozwiązaniem mogą być piece, dmuchawy i nagrzewnice elektryczne oraz termowentylatory. Urządzenia grzewcze na olej opałowy, propan, gaz ziemny wytwarzają parę wodną przy spalaniu paliwa. Jeżeli spaliny z nich nie są kierowane bezpośrednio na zewnątrz, dodają one wilgoci do powietrza wewnętrznego. Takie piece mogą być skuteczne, gdy działają jednocześnie z urządzeniami usuwającymi wilgoć. Należy jednak pamiętać, że razem z dodatkowymi urządzeniami grzewczymi, konieczne jest włączenie wentylatorów, które wymuszą ruch powietrza w pomieszczeniu. Otwieranie okien i drzwi zwykle nie jest wystarczające. Samo ogrzewanie powietrza tylko w niewielkim stopniu przyspieszy proces osuszania budynku. Nie należy przegrzewać pomieszczeń powyżej 35ºC, ponieważ wyższa temperatura może spowodować paczenie się niezalanych podczas powodzi mebli i elementów wykończeniowych z drewna.

Jeżeli na zewnątrz jest wilgotno i parno, powietrze docierające do budynku z zewnątrz samo zawiera dużo pary wodnej. Także wtedy, gdy powietrze zewnętrzne jest chłodne i wilgotne, lepszym rozwiązaniem niż wentylacja i dodatkowe ogrzewanie jest intensywne usuwanie wilgoci elektrycznymi osuszaczami powietrza. Osuszacze powietrza zamieniają wilgoć w pomieszczeniu na wodę i przyspieszają przez to proces suszenia. Można je z powodzeniem stosować w połączeniu z niewielkimi źródłami ciepła, ponieważ ilość wody, jaką osuszacz usuwa każdego dnia, jest tym większa, im wyższa jest temperatura w osuszanym pomieszczeniu. Trzeba podkreślić, że wydajność osuszacza spada gwałtownie, jeśli temperatura wewnątrz jest niższa od temperatury standardowej (23ºC) i wyraźnie wzrasta w wyższej temperaturze. Osuszacze powietrza instaluje się w pomieszczeniach odizolowanych od powietrza zewnętrznego.

Nie należy stosować wymuszonych metod osuszania ścian np. elekroosmozy. Osuszanie budynków po powodzi ma niewiele wspólnego z tymi zabiegami. Celem ich jest wytworzenie brakującej izolacji przeciwwilgociowej czy przeciwwodnej, która chroni budynek przed wilgocią i wodą pochodzącą z gruntu. Być może zmiana warunków hydrogeologicznych spowoduje konieczność zastosowania tych metod, ale na pewno nie należy decydować się na takie zabiegi bezpośrednio po powodzi. Jeżeli budynek był przed powodzią suchy, to powinno się udać doprowadzić go do takiego stanu bez żadnych dodatkowych zabiegów technicznych.

Ponadto należy bezwzględnie wykonać poprawną izolację poziomą zarówno ścian, jak i posadzek. Bardzo ważne jest również skuteczne odprowadzenie wód deszczowych z dachu i otoczenia budynku. Woda opadowa powinna być odprowadzona jak najdalej od budynku, najlepiej do kanalizacji burzowej lub rowu melioracyjnego, a nie bezpośrednio do gruntu. Można też wykonać drenaż wokół budynku, zaprojektowany w odpowiedniej odległości od ścian i na odpowiedniej głębokości, pod warunkiem, że jest gdzie odprowadzić wody.

Instalacje wodno-kanalizacyjne:

  • na terenach skanalizowanych normalne funkcjonowanie urządzeń wodno-kanalizacyjnych przywracają miejscowe służby komunalne

  • szczelne zbiorniki bezodpływowe (szamba) mogą być normalnie eksploatowane po ich całkowitym opróżnieniu i sprawdzeniu szczelności; opróżnianie zbiorników jest możliwe dopiero po uruchomieniu terenowych zlewni ścieków i miejscowych oczyszczalni ścieków

  • zbiorniki przepływowe i systemy drenażu rozsączającego (tzw. szamba ekologiczne) oraz inne przydomowe oczyszczalnie ścieków mogą być eksploatowane dopiero, gdy woda gruntowa ustabilizuje się na poziomie ok. półtora metra poniżej poziomu posadowienia drenów rozsączających; w czasie, gdy dreny rozsączające są zalane należy przez przewody odpowietrzające podać zwiększoną partię biopreparatów, które wraz z opadającą wodą skutecznie udrożnią zalane przewody

  • do czasu, gdy będzie można opróżnić szczelne zbiorniki bezodpływowe lub do czasu, gdy woda gruntowa opadnie do żądanego poziomu i odsłoni dreny rozsączające, należy wykonać suchy ustęp (latrynę); fekalia przesypywane gruntem i biopreparatami zostaną przerobione przez bakterie glebowe na humus; Jeżeli suche ustępy służą jedynie indywidualnym użytkownikom nie należy ich chlorować, gdyż zostaną zniszczone bakterie glebowe, które mineralizują zanieczyszczenia

  • studnię zalaną wodami powodziowymi trzeba uważać za zanieczyszczoną i zainfekowaną zarazkami chorobotwórczymi; Wymaga ona więc gruntownego oczyszczenia z użyciem dostępnych środków czyszczących, a następnie zdezynfekowania wraz z zawartą w niej wodą; wodę z wydezynfekowanej studni należy oddać do zbadania pod względem bakteriologicznym (w stacji Sanepidu); jeżeli wynik badania będzie korzystny należy je powtórzyć po dwóch dniach (ze względu na możliwość wtórnego zanieczyszczenia); jeżeli i drugi wynik będzie korzystny, wody można już używać do wszystkich celów domowych; Wodę do celów spożywczych należy jeszcze przez pewien czas wielokrotnie gotować. Jeżeli mimo dezynfekcji badanie wykaże, że woda nadal jest skażona bakteriologicznie, należy powtórzyć czyszczenie i dezynfekowanie studni; Jeżeli zanieczyszczenie jest silne można je zmniejszyć przez długotrwałe próbne pompowania z odprowadzeniem wody z dala od studni

Instalacje gazowe:

  • zalane i zanieczyszczone instalacje gazowe na skutek rozszczelnienia rurociągów wymagają prac specjalistycznych; stosunkowo dobrze znoszą powódź rurociągi wykonane w ostatnich latach z PEHD; stare rurociągi w przeważającej większości rozszczelniają się na kielichach i w zasadzie wymagają wymiany

  • zalane i zanieczyszczone wewnętrzne instalacje gazowe w budynkach wymagają przepłukania, odkażenia i ponownego przepłukania, wysuszenia i przedmuchania sprężonym powietrzem; po oczyszczeniu i usunięciu zewnętrznych powłok malarskich należy wykonań nowe

  • bezwzględnie przed ponownym zagazowaniem wewnętrznych instalacji gazowych należy przeprowadzić próbę szczelności przez uprawnionego fachowca

Instalacje i urządzenia grzewcze:

  • zalane i zanieczyszczone instalacje i urządzenia grzewcze wymagają dokładnego oczyszczenia, odkażenia odpowiednimi preparatami i osuszenia

  • kotły węglowe należy dokładnie oczyścić z zewnątrz i wewnątrz (ściany, wężownicę, palenisko i ruszt) z błota i mułu; ponadto należy sprawdzić czy nie ma uszkodzeń mechanicznych w powłoce kotła;
    kotły gazowe i na olej opałowy wymagają dokładnego umycia z zewnątrz i zdemontowania osłon; czyszczenie kotła wewnątrz należy powierzyć autoryzowanemu serwisowi; powinien on wymontować i sprawdzić palniki, oczyścić kocioł wewnątrz i w razie potrzeby wymienić sterowanie elektryczne (automatykę), pompę, naczynie wzbiorcze i koniecznie izolację pomiędzy członami kotła, a jego płaszczem zewnętrznym; podobnie należy postępować z zalanymi zasobnikami ciepłej wody użytkowej

  • drożność przewodów odprowadzających spaliny i kanałów wentylacyjnych powinna być sprawdzona przez uprawnionego kominiarza

  • kotły elektryczne wymagają dokładnego umycia z zewnątrz i zdemontowania osłon; czyszczenie kotła wewnątrz należy powierzyć autoryzowanemu serwisowi i postępować tak jak w przypadku urządzeń elektrycznych

  • grzejniki żeliwne, rury żebrowane Faviera i inne grzejniki mające skomplikowany kształt i liczne zakamarki oraz szczeliny należy wymontować i opłukać silnym strumieniem czystej wody; następnie trzeba je odkazić, osuszyć i zamontować z powrotem; głowice i zawory termostatyczne oprócz wyżej wymienionych zabiegów wymagają przeglądu w specjalistycznym serwisie

Instalacje i urządzenia elektryczne:

  • przyłącze elektryczne - zewnętrzne sieci napowietrzne lub kablowe, zewnętrzne linie zasilające do licznika energii elektrycznej muszą zostać sprawdzone i naprawione; ten obowiązek spoczywa na miejscowych zakładach energetycznych, które powinny wysłać wyspecjalizowane ekipy, bez czekania na zgłoszenia poszczególnych użytkowników.

  • wewnętrzna instalacja elektryczna - o zakresie naprawy decyduje stopień zniszczenia i stan instalacji przed powodzią; jeżeli budowla nie była całkowicie zalana wewnętrzną instalację elektryczną można dopuścić do eksploatacji po uprzednim oczyszczeniu, odkażeniu odpowiednimi preparatami i dokładnym wysuszeniu; w przypadku całkowitego zalania budowli należy ze wszystkich puszek zdjąć dekle, wymontować osprzęt elektryczny (gniazda i wyłączniki), usunąć z nich muł i bród oraz po odkażeniu odpowiednimi preparatami dokładnie wysuszyć; tak samo należy postępować ze skrzynkami bezpiecznikowym; zalane bezpieczniki należy bezwzględnie wymienić na nowe; z opraw oświetleniowych należy zdjąć klosze i wykręcić żarówki, rozmontować je i dokładnie oczyścić i wysuszyć; Po tych zabiegach uprawniony elektryk powinien sprawdzić instalację elektryczną i wykonać pomiary kontrolne izolacji i zerowania; jeżeli wchodzi w rachubę skucie tynków i naprawa ścian, a ponadto stara instalacja była wykonana z przewodów aluminiowych należy wykonać nową instalację elektryczną z kabli miedzianych odpowiednio trzyżyłowych lub pięciożyłowych

  • urządzenia elektryczne, takie jak elektryczny sprzęt gospodarstwa domowego, silniki elektryczne hydroforów itp.; należy zdjąć wszelkie pokrywy i osłony, otworzyć wszystkie drzwiczki i dokładnie oczyścić z mułu, osadów i wody; następnie należy je odkazić preparatami, które nie niszczą materiałów, z jakiego są wykonane urządzenia; po dokładnym wysuszeniu należy je oddać do naprawy do autoryzowanych serwisów; nie należy z nich korzystać przed sprawdzeniem ich przez uprawnionych fachowców;

Instalacje teletechniczne:

Instalacje teletechniczne (telefoniczne, alarmowe, telewizyjne, komputerowe itp.) należy bezwzględnie wymienić na nowe. Wilgoć utrzymująca się w tych kablach spowoduje korozję przewodów. Zalany sprzęt elektroniczny należy uznać za bezpowrotnie stracony.

Zalecenia dotyczące usytuowania i wykonawstwa budowli

Najlepiej byłoby oczywiście wybudować dom na jakimś lokalnym wzniesieniu, żeby w czasie powodzi był cały czas ponad wodą. Jeśli nie jest to możliwe, warto poszukać terenu oddzielonego od rzeki solidnym wałem ochronnym, choć jak wynika z doświadczeń powodzi z lipca 1997 roku, nie gwarantuje to całkowitego bezpieczeństwa. Gdy żadne z tych rozwiązań nie jest możliwe i zdecydowano się na budowę nowego domu na terenach bezpośrednio zagrożonych powodzią, powinno zrobić się wszystko, aby po przejściu fali powodziowej budynek został w najmniejszym stopniu naruszony przez wodę.

Przeczytaj więcej na stronie: http://www.katowice.uw.gov.pl/wdzbizk/czk_usytuowanie_pow.html

Poradnik o tym, jak postępować po powodzi: http://muratordom.pl/media/pliki/powodz/

Podziękowania

Dziękuję

29 stycznia 2011
"Ciągle jeszcze istnieją wśród nas anioły. Nie mają wprawdzie skrzydeł, lecz ich serce jest bezpiecznym portem dla wszystkich, którzy są w potrzebie" Phil Bosmans Serdeczne podziękowania dla rodziny Wiśniowskich z B...
Rodzina Chrobok

Sonda

Gdyby zaistniała konieczność wysiedlenia mieszkańców w związku z budową polderu zalewowego w Bieruniu (Bijasowicach), czy opuściłbyś miejsce zamieszkania w zamian za:

Biuletyn

Facebook